Ferie po bawarsku

W tym roku wybraliśmy się z przełożonymi na ferie do Niemiec, by odpocząć po wyczerpującej sesji i odwiedzić naszych współbraci, którzy posługują na południu Niemiec. Przed wyjazdem połowa naszego seminarium wraz z o. Wacławem udała się do Elbląga, aby pożegnać naszego współbrata o. Waldemara Michalskiego CSsR, który przez wiele lat posługiwał w tym miejscu. Pogrzeb odbył się w sobotę (8.02.2025 r.), a po uroczystościach pogrzebowych udali się na drugi koniec Polski, do naszego domu zakonnego we Wrocławiu, gdzie przenocowali

Druga ekipa wyjechała w niedzielę z Krakowa, aby spotkać się z pierwszą ekipą przy granicy polsko-niemieckiej. Pierwszego dnia udało nam się odwiedzić Bamberg, gdzie zwiedziliśmy Stare Miasto oraz urokliwą archikatedrę św. Piotra i św. Jerzego. Tego samego dnia dotarliśmy do Hilpoltstein, gdzie na co dzień posługuje o. Witold Szamburski CSsR.

Następnego dnia udaliśmy się do Norymbergi, gdzie zwiedziliśmy Stare Miasto, kościół Najświętszej Marii Panny oraz kościół św. Wawrzyńca. Mieliśmy okazję skosztować tradycyjnych potraw, które słyną z Norymbergi. Później udaliśmy się pod Pałac Sprawiedliwości, a na koniec pojechaliśmy na teren zjazdów NSDAP, czyli na Pole Zeppelina.

Trzeci dzień spędziliśmy w Ratyzbonie. Najpierw odwiedziliśmy siostry służebniczki dębickie, które posługują w tym mieście. Dzięki życzliwości jednej z sióstr mieliśmy okazję poznać piękno tego miasta. Zobaczyliśmy bazylikę św. Emmerama oraz katedrę św. Piotra. Tego samego dnia szczęśliwie dotarliśmy do Monachium, a dokładnie do Polskiej Misji Katolickiej, gdzie przyjęła nas polska społeczność, w tym nasi współbracia o. Stanisław Pławecki CSsR (długoletni proboszcz) oraz br. Tomasz Pasieka CSsR, który obecnie odbywa praktyki zagraniczne, posługując wśród Polonii w Niemczech.

Czwarty dzień rozpoczęliśmy od wizyty w Freisingu, gdzie zwiedziliśmy Konkatedrę śś. Marii i Korbiniana. To tam święcenia kapłańskie przyjmował nasz współbrat – bł. Kasper Stanggassinger. Niedługo później odwiedziliśmy Dachau – miejsce obozu koncentracyjnego, w którym przebywali także nasi współbracia: Jan Szymaszek, Tadeusz Tybor i Wacław Pilarczyk. Był to bardzo cenny i ważny czas, który pozwolił nam dotknąć miejsca, w którym cierpiały osoby tak nam bliskie. Na zakończenie dnia udaliśmy się do Augsburga, gdzie podziwialiśmy piękno miasta.

Piątego dnia udaliśmy się do Gras am Inn, gdzie posługiwał bł. Kasper Stanggassinger. Mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w Mszy Świętej przy Jego relikwiach. Po Eucharystii nasz współbrat Wolfgang oprowadził nas po kościele oraz po domu zakonnym. Był to piękny czas, dzięki któremu mieliśmy okazję poznać naszych niemieckich współbraci. Następnie udaliśmy się do Altotting – bawarskiej Jasnej Góry. Mieliśmy trochę czasu, aby zwiedzić miasto, pomodlić się w kilku kościołach oraz pokłonić się Matce Bożej w Gnadenkapelle – cudownej kaplicy. Później pojechaliśmy do Marktl, gdzie wychowywał się papież Benedykt XVI. Na zakończenie dnia dotarliśmy do Berchtesgaden, gdzie urodził się i dorastał bł. Kasper. W tym miejscu odwiedziliśmy Jego dom rodzinny, w którym do dziś mieszka Jego krewna, pani Rita. Opowiedziała nam kilka historii związanych z naszym błogosławionym współbratem.

Szóstego dnia najpierw udaliśmy się do barokowego kościoła Wies. Następnie pojechaliśmy do Fussen, gdzie urodził się i wychowywał bł. Franciszek Ksawery Seelos. Udaliśmy się także do Zamku Neuschwanstein, znanego z Disney’a. Na końcu naszej podróży odwiedziliśmy opactwo w Ettal. Wieczorem uczestniczyliśmy w czuwaniu młodzieżowym, które prowadzi nasz współbrat Norbert Żukliński CSsR. Na początku odbyła się Eucharystia, a później spotkanie integracyjne. Na zakończenie miała miejsce Adoracja Najświętszego Sakramentu. Cieszymy się, że mogliśmy poznać młodzież polonijną mieszkającą w Monachium.

Siódmego dnia mieliśmy dzień wolny, który pozwolił nam na lepsze poznanie Monachium. Każdy z nas zaplanował ten dzień indywidualnie, by dobrze go wykorzystać.

W sobotni wieczór oraz przez całą niedzielę posługiwaliśmy podczas Mszy Świętych i nabożeństw dla Polaków w Monachium. Dzięki temu mieliśmy okazję bliżej poznać Polonię w Niemczech, porozmawiać z ludźmi, posłuchać ich doświadczeń związanych z życiem w tym kraju, a także spędzić owocnie czas, spotykając wspaniałych ludzi. Po każdej Eucharystii rozprowadzaliśmy różne pamiątki, które przywieźliśmy z Polski.

Był to cenny czas, ponieważ mogliśmy odpocząć po intensywnej sesji, ale także pogłębić braterskie relacje.

Karol Rzeźnik CSsR

Światło na oświecenie pogan

Każdy z nas, redemptorystów, jest przez swoje śluby zakonne w szczególny sposób poświęcony (konsekrowany) Bogu, dlatego dzień 2 lutego jest również naszym świętem. Tego dnia bowiem obchodzimy, ustanowiony w 1997 roku przez św. papieża Jana Pawła II, Dzień Życia Konsekrowanego.

W tym roku włączyliśmy się w diecezjalne obchody tego dnia, uczestnicząc w mszy świętej w kościele św. Apostołów Piotra i Pawła. Zgromadziła ona członków wielu zakonów, zgromadzeń zakonnych oraz innych form życia konsekrowanego, których nawet nie sposób tu wymienić. Mszy Świętej o godzinie 18:00 przewodniczył metropolita krakowski ks. abp Marek Jędraszewski. Część z nas jednak już wcześniej wyruszyła z domu aby włączyć się w śpiew scholii między zakonnej zorganizowanej przez siostry prezentki.

Ksiądz arcybiskup w czasie homilii wskazał na Syna Bożego, który został ofiarowany w świątyni, a którego wychwalał starzec Symeon. Szczególną uwagę zwrócił na Przybytek zbudowany przez Boga, a który wyraża się w słowach Acheiropoietos – nie ręką ludzką uczyniony. W świetle tego słowa przypomniał nam o trzech rzeczach, które nie zostały uczynione ręką ludzką, a którymi są: całun turyński, chusta z Oviedo oraz Tilma, na której swój wizerunek pozostawiła Matka Najświętsza w czasie objawienia w Guadalupe. Nawiązując do tych objawień Maryi, ksiądz arcybiskup powiedział, że była ona obecna pośród najbardziej pogardzanej w tamtym miejscu i czasie grupy społecznej, jednocześnie ukazując nam wzór naszego życia konsekrowanego. Na koniec złożył wszystkim zebranym osobom życia konsekrowanego gratulacje i wdzięczność za obraną drogę powołania, za wiarę i bardzo często cichą posługę Kościołowi. Po homilii natomiast wszyscy odnowiliśmy swoje śluby zakonne.

Była to pierwsza okazja, dzięki której jako seminarium redemptorystów mogliśmy uczestniczyć w diecezjalnych obchodach Dnia Życia Konsekrowanego w archidiecezji krakowskiej. Dziękujemy Bogu za możliwość spotkania z osobami konsekrowanymi z różnych zakonów i zgromadzeń zakonnych, za wspólne uwielbienie Boga w czasie Eucharystii, a nade wszystko, za naszą osobistą konsekrację.

Szymon Niziołek CSsR

fot. Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej