Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum

W sobotę 19 grudnia w naszej seminaryjnej wspólnocie odbył się ostatni w tym roku kalendarzowym dzień skupienia. Prowadził go bardzo zasłużony dla kleryckiej braci ojciec Antoni Karaś CSsR – od wielu lat spowiednik, kierownik duchowy, a także wykładowca teologii moralnej i łaciny w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie. Temat przewodni dnia skupienia brzmiał: „Eucharystia – sakrament miłości i wiary”.

Grudniowy dzień skupienia rozpoczął się już w piątek wieczorem adoracją naszego Pana w Najświętszym Sakramencie, przy którym bracia czuwali wiernie do rana. Trudno było sobie wymarzyć lepsze rozpoczęcie dnia poświęconego tajemnicy Boga-Człowieka, obecnego pośród nas do końca świata pod zasłoną chleba. Ojciec Antoni obficie sięgając do skarbca nauczania papieży (na warsztat trafili m.in. Leon XIII, św. Paweł VI i Benedykt XVI) ukazywał nam Eucharystię jako największy dar Boga, ale także zadanie powierzone nam przez naszego Mistrza. Jako „misterium fidei et caritatis” (tajemnicę wiary i miłości), ale też najcudowniejszy skarb Matki Kościoła, którym karmi ona wszystkie swoje dzieci.

Z racji na miłość ojca Antoniego do łaciny, nie mogło jej zabraknąć także w czasie naszego dnia skupienia. Motywem przewodnim stała się pieśń „Rorate caeli desuper”, od której rozpoczęliśmy przedpołudniową modlitwę oraz konferencję i która jakby klamrą spięła Najświętszą Ofiarę, celebrowaną przez o. Karasia oczywiście w języku łacińskim.

Ten bardzo adwentowy, zwrócony ku bogactwu tradycji, ale ukazujący i kontemplujący wciąż nowe oblicze Chrystusa, dzień skupienia był dla całej naszej wspólnoty wyjątkowym darem, przygotowującym nasze serca na przyjście do nich Wcielonego Słowa, którego narodziny już za krótką chwilę rozradują całą ziemię.

Jakub Ciepły CSsR